Doktor umetnosti, koji važi za „jednu od vodećih mladih zvezda na našoj sceni“. (Radio Beograd 2, decembar 2021). Imao je solističke nastupe sa Beogradskom filharmonijom, Simfonijskim orkestrom RTS-a, orkestrom Camerata Serbica, Italijanskim omladinskim orkestrom (OGI), Češkim virtuozima, Gudačima sv. Đorđa, Niškim simfonijskim orkestrom, BGO Dušan Skovran, Bitoljskim kamernim orkestrom, Zrenjaninskim kamernim orkestrom, Simfonijskim orkestrom FMU u Beogradu, Kristianstad symfoniker, Norbal… Sarađivao je sa dirigentima Rafaelom Pajareom, Fabrisom Bolonom, Bojanom Suđićem, Noamom Zurom, Denisom Šapovalovim, Biljanom Radovanović, Le Fi Fijem, Nikolom Paškovskim. Nastupao je širom Evrope (u Austriji, Italiji, Francuskoj, Engleskoj, Nemačkoj, Belgiji, Švedskoj, Danskoj, Mađarskoj, Poljskoj, na Malti), ali i u Severnoj Americi (u SAD, Kanadi, Meksiku), kao i u Aziji (u Japanu) i Africi (u Senegalu i Tunisu).  U kamernim ansamblima, Stanković je ostvario saradnju sa Nemanjom Radulovićem, Gabrijelom Felcom, Stankom Madićem, Sandrom Belić, Majom Mihić, Tijanom Milošević, Jurijem Revičem, Janom Foglerom, Ester Hafner, sa gudačkim kvartetima Noûs (Italija) i Epoque (Češka), sa trijom Pokret.  Nemanja Stanković nagrađivan je kao finalista brojnih takmičenja i konkursa, poput Internacionalnog takmičenja violončelista u Licenu (Austrija), Međunarodnog takmičenja muzičke omladine u Beogradu (Srbija), Johanes Brams (Austrija), Fidelio specijal (Austrija), Antonio Janigro (Hrvatska), Petar Konjović (Srbija). Godine 2007. od strane umetničke asocijacije ArtLink proglašen je za najperspektivnijeg mladog umetnika Srbije. 2018. godine proglašen je za ‘Mladog umetnika godine’ od strane revije „Muzika klasika“. 2019. godine, Trio Imersio, u sastavu sa Stankovićem, proglašen je za Ansambl godine od strane umetničke asocijacije „Le Dimore del Quartetto“, što im je donelo nagradu fondacije „Brivio Sforza“.  Imao je zapažene nastupe na međunarodnim festivalima: BEMUS, NIMUS, OKTOH, Alpen Classica, Kotor Art, Mokranjčevi dani, Čelo fest, BUNT, STRINGS. Nemanja Stanković rođen je u Kragujevcu, gde je kao učenik generacije završio srednju muzičku školu u klasi Bože Saramandića. Diplomirao je na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi Sandre Belić, kao Student godine. Na Bečkom konzervatorijumu studirao je u klasi Natalije Gutman, stekavši diplomu mastera umetnosti. Postdiplomske studije pohađao je na Univerzitetu Mocarteum u Salcburgu kod Enrika Broncija, kao i u Firenci (Scuola di Musica di Fiesole) u klasi Natalije Gutman i Elizabet Vilson. Marta 2015. odbranio je svoju doktorsku disertaciju na FMU u Beogradu. Pohađao je majstorske kurseve kod renomiranih umetnika kao što su Ralf Kiršbaum, Miša Majski, Alfred Brendel, Jens Peter Majnc, Dejvid Strejndž. Trenutno svira na instrumentu Karlosa Robertsa iz Kremone (2012). Ostvario je trajne audio snimke za RTS, ORF, RAI. Decembra 2020. godine objavio je album „Tragovi“ sa osam novih kompozicija za violončelo srpskih autora, koji je uvršten među pet najboljih ostvarenja za violončelo u 2020. godini, po izboru „Violončelo Fondacije“ iz Njujorka (SAD). Za izvanrednu interpretaciju dela na albumu „Tragovi“, „zahvaljujući svojoj izuzetnoj muzikalnosti, sugestivnosti, lepoti tona, tehničkoj perfekciji“, Nemanja Stanković nagrađen je Nagradom grada Beograda – Despot Stefan Lazarević. Nemanja Stanković bio je vođa grupe violončela Beogradske filharmonije tokom osam sezona (2011 – 2019). Od 2017. do 2018. godine predavao je Violončelo na Fakultetu umetnosti u Nišu, a trenutno je zaposlen kao docent na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, na Katedri za kamernu muziku.